Υπέρταση. καρδιαγγειακές επιπτώσεις & ο συμπληρωματικός ρόλος του βελονισμού στην ολιστική αντιμετώπιση
ΥΠΕΡΤΑΣΗ. ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ & Ο ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η υπέρταση αποτελεί μείζον ζήτημα δημόσιας υγείας, με πολύπλευρες αρνητικές συνέπειες στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Η έγκαιρη διάγνωση και η αποτελεσματική φαρμακευτική και μη φαρμακευτική αντιμετώπιση είναι καθοριστικής σημασίας.
Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί έναν από τους συχνότερους και σοβαρότερους τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστημα.
Υπολογίζεται ότι επηρεάζει έως και το 30–40% του ενήλικου πληθυσμού στην Ευρώπη, ενώ η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία και διαφοροποιείται ανά φύλο.
Παρά την ενίοτε ασυμπτωματική της πορεία, η χρόνια και μη ελεγχόμενη υπέρταση προκαλεί μόνιμες δομικές και λειτουργικές αλλοιώσεις σε καρδιά και αγγεία, αυξάνοντας δραματικά τον κίνδυνο εμφράγματος, καρδιακής ανεπάρκειας και εγκεφαλικού επεισοδίου.
ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ
Οι κύριες επιδράσεις της υπέρτασης στο καρδιαγγειακό σύστημα περιλαμβάνουν:
- Υπερτροφία αριστερής κοιλίας: η προσαρμοστική πάχυνση των τοιχωμάτων βελτιώνει προσωρινά τη λειτουργικότητα, αλλά σχετίζεται με αυξημένη θνητότητα και συμβάματα.
- Μυοκαρδιακή ίνωση: η συσσώρευση κολλαγόνου μειώνει την ελαστικότητα και οδηγεί σε διαστολική δυσλειτουργία και εξέλιξη καρδιακής ανεπάρκειας.
- Στεφανιαία δυσλειτουργία: η υπέρταση επιβαρύνει τόσο τη μακροκυκλοφορία όσο και τη μικροκυκλοφορία μη παρατηρούμενη με την κλασική αγγειογραφία, προκαλώντας ισχαιμία ακόμη και χωρίς εμφανείς στενώσεις.
- Αρτηριακή σκλήρυνση: η απώλεια ελαστικότητας της αορτής αυξάνει το μεταφόρτιο και μειώνει την αιμάτωση του μυοκαρδίου.
- Διαταραχές ενεργειακής απόδοσης: η υπερτασική καρδιά εμφανίζει μειωμένη παραγωγή ΑΤΡ, γεγονός που την καθιστά πιο ευάλωτη σε στρες.
- Αναδιαμόρφωση αριστερού κόλπου: η χρόνια διάταση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αρρυθμιών, κυρίως κολπικής μαρμαρυγής.
Αυτές οι παθοφυσιολογικές αλλοιώσεις εξηγούν γιατί η υπέρταση χαρακτηρίζεται ως «σιωπηλός δολοφόνος» και απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και συστηματική θεραπευτική παρέμβαση.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Η κλασική στρατηγική περιλαμβάνει την:
- Τροποποίηση του τρόπου ζωής: μείωση αλατιού, υγιεινή διατροφή, απώλεια βάρους, άσκηση, περιορισμό αλκοόλ και διακοπή καπνίσματος.
- Φαρμακευτική αγωγή: αναστολείς ΜΕΑ, ανταγωνιστές υποδοχέων αγγειοτενσίνης, ανταγωνιστές ασβεστίου, διουρητικά και β-αναστολείς, εξατομικευμένα βάσει του προφίλ του ασθενούς.
Αυτές οι παθοφυσιολογικές αλλοιώσεις εξηγούν γιατί η υπέρταση χαρακτηρίζεται ως «σιωπηλός δολοφόνος» και απαιτεί έγκαιρη διάγνωση και συστηματική θεραπευτική παρέμβαση.
ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΣΗ
Ο βελονισμός μπορεί να λειτουργήσει ως χρήσιμη συμπληρωματική μέθοδος, βελτιώνοντας τόσο τη ρύθμιση της πίεσης όσο και την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ερευνητικό ενδιαφέρον για τον ρόλο του βελονισμού στην υπέρταση.
Αν και δεν αντικαθιστά την φαρμακευτική αγωγή, φαίνεται να έχει συμπληρωματικά οφέλη στην:
- Μείωση αρτηριακής πίεσης: κλινικές μελέτες έχουν δείξει μέτρια αλλά στατιστικά σημαντική μείωση συστολικής και διαστολικής πίεσης, έως 5–10 mmHg.
- Ρύθμιση αυτόνομου νευρικού συστήματος: ο βελονισμός μειώνει τη συμπαθητική υπερδιέγερση και ενισχύει την παρασυμπαθητική δραστηριότητα, συμβάλλοντας στη μείωση της πίεσης.
- Βελτίωση μικροκυκλοφορίας, μέσω της ρύθμισης του ενδοθηλίου και αύξησης του μονοξειδίου του αζώτου, ενισχύεται η αγγειοδιαστολή.
- Μείωση άγχους και στρες: παράγοντες που αναγνωρίζονται ως σημαντικοί για την άνοδο της πίεσης επηρεάζονται θετικά από τον βελονισμό.
Η συνδυαστική και ολιστική θεραπευτική προσέγγιση φαίνεται να αποτελεί τον πιο ασφαλή και αποτελεσματικό δρόμο για τη μείωση των επιπλοκών της υπέρτασης.
ΒΑΣΙΚΗ ΠΗΓΗ https://cardiologynews.gr/6-sovares-epiptoseis-tis-ypertasis-sto-kardiangeiako-systima/
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Williams B, Mancia G, Spiering W, Rosei EA, Azizi M, Burnier M, et al. 2018 ESC/ESH Guidelines for the management of arterial hypertension. Eur Heart J. 2018;39(33):3021–104.
Levy D, Garrison RJ, Savage DD, Kannel WB, Castelli WP. Prognostic implications of echocardiographically determined left ventricular mass. N Engl J Med. 1990;322(22):1561–6.
Díez J, Querejeta R, López B, González A, Larman M, Martínez Ubago JL. Losartan-dependent regression of myocardial fibrosis is associated with reduction of left ventricular chamber stiffness in hypertensive patients. Circulation. 2002;105(21):2512–7.
Schwartzkopff B, Motz W, Frenzel H, Vogt M, Strauer BE. Structural changes of the intramyocardial arterioles in patients with arterial hypertension: a morphometric study. Hypertension. 1992;19(5):499–502.
Laurent S, Boutouyrie P, Asmar R, Gautier I, Laloux B, Guize L, et al. Aortic stiffness is an independent predictor of all-cause and cardiovascular mortality in hypertensive patients. Hypertension. 2001;37(5):1236–41.
Bing R, Dweck MR. Myocardial energy metabolism in hypertension: from pathophysiology to novel therapeutic targets. J Mol Cell Cardiol. 2019;128:150–9.
Tsang TS, Barnes ME, Gersh BJ, Bailey KR, Seward JB. Left atrial volume as a morphophysiologic expression of left ventricular diastolic dysfunction and relation to cardiovascular risk burden. Am J Cardiol. 2002;90(12):1284–9.
Flachskampf FA, Gallasch J, Gefeller O, Gan J, Mao J, Pfahlberg AB, et al. Randomized trial of acupuncture to lower blood pressure. Circulation. 2007;115(24):3121–7.
Li P, Tjen ALSC, Guo ZL, Longhurst JC. Long-lasting reduction of blood pressure by electroacupuncture in patients with hypertension: randomized controlled trial. Hypertension. 2015;66(4):1039–45.
Zhou W, Longhurst JC. Modulation of autonomic function by acupuncture in cardiovascular diseases. Auton Neurosci. 2011;157(1–2):24–30.
Huang W, Pach D, Napadow V, Park K, Long X, Neumann J, et al. Characterizing acupuncture stimuli using brain imaging with fMRI—a systematic review and meta-analysis of the literature. PLoS One. 2012;7(4):e32960.
Pilkington K. Acupuncture therapy for psychiatric illness: a systematic review. CNS Neurosci Ther. 2010;16(6):e214–30.
