| E-MOUSTAKAKIS

ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ, ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ & ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ:

Η ΚΑΘΕ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ.!
Acta obstetricia et Gynecologica Scandinavica

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ & ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ

Η θεραπεία υπογονιμότητας περιλαμβάνει δύο συνεδρίες την εβδομάδα, και προσαρμόζεται ανάλογα με τη γυναίκα και την συνολική κατάστασης της υγείας της.

Η διάρκεια της θεραπείας είναι 3 μήνες συνδυαστικά με βότανο-θεραπεία και διατροφικές συμβουλές.
Οι βελόνες τοποθετούνται σε απομακρυσμένα σημεία όπως στα χεριά, ποδιά και ψηλά στην κοιλιά (επάνω από την περιοχή του ομφαλού).

Η βοήθεια του βελονισμού κατά την διάρκεια της εξωσωματικής ειναι επίσης σημαντική με την εφαρμογή 2 θεραπειών πριν και μετά την εμβρυομεταφορά.

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ 42% (Τμήμα Ιατρικής της Αναπαραγωγής, Christian-Lauritzen-Institut, Ulm Paulus et al 2002) ΕΝΩ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ 60%.

Αυτό το ποσοστό επιτυχίας αναφέρεται στις γεννήσεις παιδιών από προσπάθειες εξωσωματικής (take home baby rate).

Η Κινέζικη Ιατρική (ο δρόμος του βελονισμού) είναι ένας σύμμαχος όπου η βοήθεια της, μπορεί να είναι η διάφορα μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας σε κάθε προσπάθεια του ζευγαριού!

ΠΟΣΟΣΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Παράγοντες εκτός του βελονισμού οι οποίοι συμβάλουν στην επιτυχία της εξωσωματικής:

Ποιότητα του εμβρύου: ωοκύτταρα καλής ποιότητας - ποιότητα του σπέρματος - ποιότητα της μεθόδου καλλιέργειας, τις συνθήκες του εργαστηρίου αλλά και τα υψηλής ποιότητας καλλιεργητικά υλικά.
Καλλιέργεια εμβρύου: εμπειρία της ομάδας εργαστηρίου και των κλινικών εμβρυολόγων και ασφαλή επιλογή με εφαρμογή της προεμφυτευτικής γενετικής διάγνωσης.
Αριθμός εμβρύων για εμβρυομεταφορά.
Η ποιότητα του ενδομητρίου: επαρκές πάχος τουλάχιστον 7 mm και ακριβής προσδιορισμό της ημέρας της μεταφοράς (παράθυρο εμφύτευσης).
Η τεχνική της εμβρυομεταφοράς.
Ορμονική ισορροπία.
Θετική στάση του ζευγαριού: σωστή λήψη των φαρμακευτικών σκευασμάτων σύμφωνα με τις οδηγίες του θεράποντα γυναικολόγου, υγιεινός τρόπος ζωής και διατροφής, ψυχική ισορροπία και αρμονική σχέση μεταξύ του ζευγαριού.

Mέτρο σύγκρισης ποσοστών επιτυχίας:

1. Φυσιολογικού ζευγαριού το οποίο προσπαθεί να συλλάβει με την προϋπόθεση:

κατά τη διάρκεια των γόνιμων ημερών της γυναίκας, σεξουαλική επαφή,
σωστή παραγωγή ωαρίου,
ανοιχτές και οι δύο σάλπιγγες,
με φυσιολογικό σπέρμα, = 6% πιθανότητες να επιτευχθεί εγκυμοσύνη, με δυστυχώς πιθανότητα αποβολής 15%.

2. Με την σπερματέγχυση (IUI)
= 15-18% πιθανότητες να επιτευχθεί εγκυμοσύνη.
3. Με την εξωσωματική (IVF) με ή χωρίς μικρογονιμοποίηση (ICSI).
= 45-48% σε γυναίκες ηλικίας μέχρι 35 ετών με τα ποσοστά να μειώνονται δραματικά στην ηλικία των 45 ετών (η εκτίμηση γίνεται κατά προσέγγιση), με ποσοστό αποβολής 20%.
Τα ποσοστά αυτά αναφέρονται στην επίτευξη θετικού τεστ εγκυμοσύνης (βιοχημική εγκυμοσύνη, biochemical pregnancy success rate), ) ή στη διάγνωση καρδιακής λειτουργίας του εμβρύου στο υπερηχογράφημα μερικές εβδομάδες αργότερα (κλινική εγκυμοσύνη clinical pregnancy success rate )

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2010 (το έτος για το οποίο είναι διαθέσιμο το πιο πρόσφατα στοιχεία) το ποσοστό γέννησης ζωντανών βρεφών για κάθε κύκλο εξωσωματικής γονιμοποίησης είναι περίπου:

30 - 35% για τις γυναίκες < από την ηλικία των 35,

25% για τις γυναίκες ηλικίας 35 έως 37,

15 έως 20% για τις γυναίκες ηλικίας 38 έως 40,

6 - 10% για τις γυναίκες ηλικίας από 40 έως 42 ετών,

5% για τις γυναίκες από 43 έως 44 ετών,

1,9% για τις γυναίκες > 45 ετών.

Η Αναπαραγωγική Κλασσική Ιατρική παραβλέποντας την ισορροπημένη ολότητα του ανθρώπου, διασπά, μελετά και προσπαθεί να θεραπεύει ξεχωριστά και μεμονωμένα ένα ''άρρωστο'' όργανο σε ένα υγιή οργανισμό.
Προσπαθεί να επισκευάσει ένα συγκεκριμένο τμήμα του σώματος, σαν να είναι ένα χαλασμένο μηχάνημα στο οποίο αλλάζουμε ένα ανταλλακτικό.
Δεν γίνεται καμία αναφορά για την σχέση αυτού του συγκεκριμένου τμήματος του σώματος με το σύνολο της ανθρώπινης ύπαρξης, παραβιάζοντας τον ψυχικό του κόσμο.

ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ είναι η αδυναμία του ζεύγους να επιτύχει κύηση που να οδηγήσει στη γέννηση ζωντανού βρέφους μετά την πάροδο ενός έτους ερωτικής επαφής χωρίς προφύλαξη.

Η υπογονιμότητα αποτελεί διαταραχή της υγείας που χρήζει αντιμετώπισης (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας).
Εξελίσσεται σε παγκόσμια επιδημία με μεγάλες κοινωνικές συνέπειες.

Η βιολογική υπογονιμότητα προκαλεί μια κοινωνική υπογονιμότητα και αυτόν τον φαύλο κύκλο δεν μπορεί ο άνθρωπος συνήθως να τον σπάσει μόνος του και οδηγείται σε μια ζωή μεταξύ ελπίδας και παραίτησης.
Η ενοχή της υπογονιμότητα καθιστά το άτομο παθητικό δέκτη των συνεπειών των βιοϊατρικών τεχνικών εξελίξεων με αποτελέσματα που ακόμα η κλασσική ιατρική δεν γνωρίζει επαρκώς τα όρια της.

Ως πρωτοπαθή υπογονιμότητα (30%) ορίζουμε την αδυναμία σύλληψης έπειτα από ένα χρόνο συχνών σεξουαλικών επαφών χωρίς αντισυλληπτική θεραπεία.
Ως δευτεροπαθή υπογονιμότητα (70%) ορίζουμε την αδυναμία να φέρει εις πέρας η γυναίκα μία φυσιολογική εγκυμοσύνη.

Λόγω κοινωνικών παραγόντων ο αριθμός των υπογόνιμων ζευγαριών έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Το ποσοστό των ζευγαριών σε αναπαραγωγική ηλικία που παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα υπογονιμότητας κυμαίνεται από 8-16% (50-80 εκατομμύρια άνθρωποι) με αυξητική τάση.
Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο και φθάνει το 20%.

Η Ελλάδα βρίσκεται στην 17η θέση μεταξύ των 27 χωρών της Ε. Ένωσης ως προς τον δείκτη γονιμότητας αναφέρει η βιολόγος αναπαραγωγής κ. Λίνα Ευγενή.
Αποδίδεται στη μεγάλη συχνότητα των γυναικολογικών προβλημάτων, λόγω περιορισμένης σεξουαλική διαπαιδαγώγησης των νέων, στο γεγονός ότι η γυναίκα σήμερα γίνεται μητέρα σε μεγαλύτερη ηλικία και στην ρύπανση του περιβάλλοντος.

Για το 40% των ζευγαριών αυτών, το πρόβλημα εντοπίζεται στην γυναίκα
Ένα 30% εντοπίζεται στον άντρα
Ενα 20% ταυτόχρονα και στους δυο
Στο υπόλοιπο 10% δεν εντοπίζουμε συγκεκριμένη οργανική αιτία (ανεξήγητη στειρότητα ή αγνώστου αιτιολογίας).

Ένα μεγάλο ποσοστό της ανεξήγητης στειρότητας αφορά, τις καθ' έξιν αποβολές και τις αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης. Οφείλονται σε αφανείς διαταραχές του αμυντικού συστήματος, δηλαδή σε ανοσολογικά αίτια.
Δεν είναι υπερβολικό να πούμε ότι στο θέμα της υπογονιμοτητας, παρ' όλες της φαινομενικές ομοιότητες, όλα τα ζευγάρια είναι διαφορετικά.

Διαχείριση του στρες στην Υπογονιμότητα

Η υπογονιμότητα είναι για διάφορες ιατρικές, επαγγελματικές και κοινωνικές αιτίες μια στρεσογόνος κατάσταση, που οδηγούν σε ψυχολογικό αδιέξοδο κάθε ζευγάρι που βρίσκεται στη διαδικασία εξωσωματικής, το οποίο στρες οδηγεί στη παραγωγή ορμονών του stress που επηρεάζουν τους μηχανισμούς αναπαραγωγής, τον φυσιολογικό εμμηνορροϊκό ρυθμό και τον υποθάλαμο-υποφυσιακό ωοθηκικό άξονα.

Διαχείριση του στρες στην Εγκυμοσύνη
Το άγχος και η κατάθλιψη της εγκύου σύμφωνα με ερευνητές του Children’s National Hospital επηρεάζει την πορεία της ανάπτυξης του εγκεφάλου των εμβρύων, αλλάζοντας τη νευρική συνδεσιμότητα του, με αποτέλεσμα συναισθηματικά προβλήματα και προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών τους, ως αποτέλεσμα των διαφορών που παρουσιάζει η ανατομία του εγκεφάλου και όπως πιστεύει η Δρ. Κατερίνα Λυμπεροπούλου, διευθύντρια του Developing Brain Institute at Children’s National αυτά εμφανίζονται ήδη από την εποχή της κύησης.
Η Δρ. De Asis-Cruz δήλωσε ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν αλλαγή στον εμβρυικό προγραμματισμό, όπου τα εγκεφαλικά δίκτυα έχουν αλλάξει από τα αυξημένα επίπεδα άγχους ακόμα και πριν γεννηθούν.
Σύμφωνα με την Δρ. De Asis-Cruz το άγχους της μητέρας μπορεί να τροποποιήσει τον εμβρυϊκό προγραμματισμό με αποτέλεσμα νευροψυχιατρικά ελλείμματα στα παιδιά.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ & ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ & ΤΗΝ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ